Centar za istraživačko novinarstvo Crne Gore, Author at Centar za istraživačko novinarstvo Crne Gore

Specijalno državno tužilaštvo (SDT) ni nakon godinu nije okončalo analizu poslovanja kompanije E-Gambling Monterengro, iza koje stoji premijerov brat od ujaka Milovan Maksimović.
SDT je izviđaj o navodno nezakonitom poslovanju te firme otpočelo u novembru prošle godine.
Centru za istraživačko novinarstvo (CIN-CG) juče je iz te instutucije saopšteno da su otvorili predmet i nabrojali šta su da sada sve uradili:
“(SDT je) Prikupilo potrebne podatke i dokumentaciju od Uprave za inspekcijske poslove, Uprave za sprečavanje pranja novca i finansiranja terorizma, Centralnog registra privrednih subjekata, Ministarstva finansija - Uprave za igre na sreću, Poreske uprave CG i Uprave policije. Analiza do sada prikupljene dokumentacije je u toku”, odgovoreno je na pitanja CIN-CG juče iz SDT-a. CIN-CG objavio je prošle godine da je ta kompanija izdavala lažne licence za internet klađenje i da postoji ozbiljna sumnja da je tako nanijeta milionska šteta državi, jedinoj ovlašćenoj za taj posao.
Tada je objelodanjeno i da su promet od gotovo 30 miliona eura imale dvije firme, koje su dobile nezakonite licence od kompanije E-Gambling Montenegro.
To ukazuje na ozbiljnu sumnju da su se te firme, osim nelegalnog priređivanja igara na sreću, bavile i pranjem novca, zbog čega su inspektori za igre na sreću izvještaj poslali Upravi za sprečavanje pranja novca.

Nije objašnjeno zbog čega još nije donijeta odluka u tom predmetu.
Firmu E-Gambling Montenegro 11. oktobra 2011. u Podgorici osnovale su dvije ofšor firme. Izvršni direktor je Mađar Endri Kodolanji.
Radi se o kompanijama Merig International Inc sa Sejšelskih ostrva i Royal Online Limited sa Britanskih Djevičanskih ostrva.
CIN-CG je ranije došao do podatka da je bivši zamjenik direktora Crnogorske komercijalne banke (CKB) Laslo Šardi godinama bio (nije poznato da li je i dalje) direktor u firmi Merig International Inc, koja je sa 55,5 odsto kapitala osnovala E-Gabling Montenegro.
Sa druge strane, izvršni direktor drugog osnivača Royal Online Limited sa Britanskih Djevičanskih ostrva, je premijerov brat od ujaka Maksimović.

Inspekcija Uprave za igre na sreću pokrenula je u septembru prošle godine nadzor zbog prijave da E-Gambling Montenegro klađenje priređuje na sajtovima za koje nema licencu, kao ni desetine drugih povezanih firmi.
Firma je sa samo jednom licencom, koju državi plaća 10.000 mjesečno, otvorila 21 sajt za klađenje, iza kojih su stojale druge kompanije. Tada je postojalo još dvadesetak sajtova na kojima je pisalo da su licencu dobili od firme E-Gambling Montenegro, koja je time praktično preuzela ulogu Uprave za igre na sreću i nanijela višemilionsku štetu državi.
Drugi priređivači igara na sreću preko interneta ni približno nijesu tako povlašćeni - za svaki sajt pojedinačno plaćaju licencu 10.000 eura mjesečno.
Inspekcija je tada zabranila rad firmi E-Gambling Montenegro, čiji je sajt mjesecima bio blokiran.
Nakon žalbe te firme ponovo je izvršen inspekcijski nalaz i 9. februara je konstatovano da taj priređivač igara na sreću sada poštuje zakon, iako je istražen samo dio onoga što se nalazilo u prijavama.
Sajt firme E-Gambling Montenegro je sada ponovo u funkciji. Na njemu je prije istrage tužilaštva pisalo da izdaju “licence za internet klađenje”. Međutim sad piše da su prinuđeni da “mijenjaju biznis model između ostalog zbog nepovoljnih zakonskih normi, nakon zvaničnih kontrola”.

Navodni šef balkanskog narko kartela Naser Keljmendi prodao je stan u Podgorici, dok mu se sudi da je na čelu kriminalne organizacije koja je obavljala najteža krivična djela.
Iako ga je i američki predsjednik Barak Obama stavio na listu osoba koje prijete nacionalnoj bezbjednosti SAD, njegova imovina u Crnoj Gori nije pod zabranom prometa.
Tako je iz kosovskog zatvora stan veći od 80 kvadrata završio u ruke saradnika njegovog prijatelja iz Ulcinja Muja Redže, višestruko optuživanog i osuđivanog za brojna krivična djela.
Upućeni kažu da Keljmendi na taj način možda pokušava da preduhitri državne organe u uzimanju navodno nezakonito stečene imovine.
Ta priča nije zvanično potvrđena, jer se još čeka prvostepena presuda kosovskog suda.
Stan u Podgorici dio je njegove milionske imovine u Crnoj Gori.
Centar za istraživačko novinarstvo Crne Gore (CIN-CG) došao je do podatka da je Keljmendi u martu stan od 81 kvadrat prodao biznismenu Ljatifu Ljuštaku.
I on je sa Kosova, ali godinama boravi u Ulcinju.
Prodati stan nalazi se u potkrovlju zgrade u Moskovskoj ulici u Podgorici.

Naser Keljmendi se tereti za organizovani kriminal, međunarodnu trgovinu droge i oružja, kao i umješanost u ubistvo kriminalca iz Bosne i Hercegovine Ramiza Delalića.
Švercovana droga je, prema optužnici, transportovana iz Avganistana, preko Turske ka zemljama Balkana i Evropske unije.
Kupac Keljmendijeve nekretnine se u Crnoj Gori bavi uslugama transporta i firma mu je registrovana u Podgorici. Ljuštak za CIN-CG tvrdi da je stan kupio zakonito.
“Ja sam stan kupio od jednog čovjeka. Imam papire, ugovor potpisan kod notara, sve zavedeno u katastru. Plaćen porez. Ja sam biznismen, nisam sa ulice. Niti znam ih, niti me interesuju ni Mujo Redža, ni Naser Keljmendi. Stan nisam kupio ni od Redže, ni od Keljmendija", rekao je biznismen iz Ulcinja.
Iako Ljuštak tvrdi da ne poznaje Redžu, u podacima Uprave za nekretnine piše da je sa njim suvlasnik kupljene šume na brdu Pinješ u Ulcinju.

Redža je ranije u više navrata govorio da je izuzetno dobar prijatelj sa Keljmendijem, u čijoj organizovanoj kriminalnoj grupi, prema navodima Specijalnog tužioca Euleksa Endrju Hjuza (Andrew Hughes), je i Fahrudin Radončić, bivši ministar sigurnosti BiH.
Radončić je prijatelj crnogorskog premijera Mila Đukanovića.
Osim Radončića, u grupi Keljmendija su i brojni moćni kriminalci sa prostora Balkana, među kojima je i Ljubiša Buha Čume, nekadašnji vođa surčinskog narko klana.
Kosovsko tužilaštvo pokrenulo je ranije finansijsku istragu protiv Keljmendija, koja se vodi nezavisno od aktuelnog krivičnog postupka pred sudom u Prištini.
Keljmendi u Crnoj Gori ima brojne saradnike.
Prošle godine mediji su najavili da 14 osoba iz Crne Gore navodno trebaju biti saslušane u postupku finansijske istrage.
Nije poznato ko je do sada iz Crne Gore saslušan u toj istrazi.
Tužilaštvo sumnja da je Naser Keljmendi novac stečen trgovinom narkotika prao u više zemalja, među kojima je i Crna Gora, ulažući u nekretnine i firme, koje se ne vode na njega, već na njegove bliske prijatelje i poslovne saradnike.
Na provjeri je i komunikacija i odnosi koje je narkobos imao u Crnoj Gori, a koji su mogli da mu pruže pomoć da “prljavi” novac stavi u legalne tokove.

Na dio imovine Nasera Keljmendija u Podgorici i Ulcinju upisan je teret zbog duga za porez.
Radi se o dva potraživanja države - jedno je iz 2006. godine od 961,71 euro, a drugo iz 2010. od 3.208 eura.
Keljmendi je u intervjuu za dnevne novine “Vijesti” u decembru 2011. godine tvrdio da je glasao i na referendumu i kazao da je novčano pomogao ostvarivanje crnogorske nezavisnosti.
“Negdje smo lobirali, negdje organizovali prevoz... Nisam potrošio veliki novac za kampanju, niti je to neko od mene tražio. Osjećao sam moralnu i materijalnu obavezu prema Crnoj Gori, jer dok je bio rat na Kosovu svi Albanci su tu dobro primljeni”, kazao je tada on.
Keljmendi u Štoju posjeduje hotel Kasa grande i na hiljade kvadrata zemlje na teritoriji opštine Ulcinj.
Prema katastarskim podacima, u Podgorici ima stan od 56 kvadrata na Bulevaru Svetog Petra Cetinjskog.

Kompanija “Hemomont” nije počela da proizvodi kapi za nos, uprkos najavama Vlade da će od prodaje tog preparata ove godine prihodovati čak 8,8 miliona eura.

Prema nezvaničnim saznanjima “Vijesti”, proizvodnja spreja “SNUP” kasni zbog administrativnih i problema sa dobavljačem opreme iz Italije.

Proizvodnja kapi za nos navodno bi, u najboljem slučaju, mogla da počne tek u prvoj polovini 2017.

Dobro upućeni izvor pojasnio je da instalirana oprema nije bila u skladu sa specifikacijama, pa će italijanska kompanija u garantnom roku morati da otkloni problem.

Izvor precizira da će nakon toga “Hemomont” morati da pribavi upotrebnu dozvolu, Agencija za ljekove i inspekcija da izvrše nadzor, kako bi se krenulo u proces proizvodnje.

Vlada je u aprilu 2015. godine usvojila Informaciju o dokapitalizaciji “Hemomonta”, kako bi se realizovao projekat “SNUP” (nazalni sprej za nos).

Na sjednici je data saglasnost da se dokapitalizacija, u iznosu od 5,2 miliona eura, izvrši srazmjerno vlasničkoj strukturi.

Većinski vlasnik “Hemomonta”, sa oko 71 odsto udjela, je kompanija “Hemofarm” iz Vršca, dok Vlada i Fond za zdravstveno osiguranje imaju oko 29 odsto udjela.

Iz državne kase za projekat “SNUP” izdvojeno je oko 1,5 miliona eura.

U Informaciji Vlade piše da bi se godišnje, u pakovanjima od 10 i 15 mililitara, proizvodilo 40 miliona pakovanja kapi za nos.

Procjena je bila da će se u prvom periodu proizvoditi 17 miliona pakovanja, u dvije smjene.

Na sjednici 2. aprila prošle godine, zaključeno je da bi u prvoj godini prozvodnje (pretpostavka je da bi to bila 2016.) došlo do dodatnih prihoda od prodaje od 8,8 miliona eura na godišnjem nivou.

“U istom apsolutnom iznosu, ili čak za 156 odsto”, piše u dokumentu.

Prema ranijim procjenama, “Hemomont” bi od proizvodnje spreja kasnije prihodovao oko 16,7 miliona eura, od čega bi 14,4 ostvarili zahvaljujući izvozu lijeka.

Kapi trebalo da krenu ka Rusiji u posljednjem kvartalu 2016.

Vlada je lani zaključila da su prve ispravne količine spreja za nos planirane za oktobar i novembar 2015. godine, kao i da bi izvoz prve komercijalne količine proizvoda za Rusiju bio u posljednjem kvartalu ove godine.

U dokumentu Vlade pominje se i otvaranje novih radnih mjesta u proizvodnji.

Tako je planirano da se za proizvodnju u punom kapacitetu od 40 miliona pakovanja godišnje angažuje 50 radnika.

Od toga bi 31 radilo u proizvodnji, 18 u kontroli kvaliteta, skladištu i administraciji, a planirano je zapošljavanje i jednog saradnika.

Ana KOMATINA

Ovaj tekst je napisan u sklopu projekta "Sistem zdravstvene zaštite i prava pacijenata u Crnoj Gori - Osvajanje povjerenja građana" koji je finansiran od strane EU, posredstvom Delegacije EU

Centar za istraživačko novinarstvo Crne Gore (CIN-CG) isključivo barata činjenicama kad je u pitanju uloga Podgoričanina Filipa Kneževića i misteriozne kompanije "Hemstead Invest limited".
Gospodin Knežević je u tekstu "Kad se narkobosovi i povezane osobe čašćavaju milionima" pomenut u vezi osnivanja podgoričke kompanije "ID Construction".
“Hemstead Invest Limited” osnovala je “ID Construction” u novembru 2012. godine. Kao lice koje je tada zastupalo osnivača sa Kipra pojavio se Filip Knežević, kum Edina Kolarevića, sina premijerove sestre Ane Đukanović. U istraživačkom tekstu nije pomenuto da je Knežević imao bilo kakve veze u poslu Prve banke sa firmom "Hemstead Invest limited", oko otkupa potraživanja između ostalih i povezanih firmi i osoba sa narkobosovima Darkom Šarićem i Naserom Keljmendijem.
Nije nam bila namjera da nekog diskreditujemo. Predstavili smo isključivo činjenice, koje smo u tekstu potvrđene i adekvatnim fotografijama. To je nešto što ne može da se demantuje, a što u suštini u svom reagovanju ne demantuje ni gospodin Knežević.

Podgoričanin Filip Knežević kazao je da nije povezan sa milionskim transakcijama Prve banke i misteriozne kiparske kompanije “Hemstead invest Limited”.

“Pomenutim tekstom dovodite me u vezu sa kiparskom firmom ’Hemstead Invest Limited’, crnogorskom firmom ’ID Construction’ i Edinom Kolarevićem, a sve u kontekstu povezanosti sa porodicom premijera Crne Gore i navodnim sumnjivim poslovima određenih fizičkih i pravnih lica.

Sve to ne bi imalo bilo kakvog značaja za mene lično, da se ne pominje u tekstu kojim se pokušava ukazati na potencijalne kriminalne radnje i milionske transakcije određenih lica i kompanija, sa kojima nisam povezan na bilo koji način.

Takođe ste u spornom tekstu bez mog pristanka, dakle neovlašćeno objavili i moju privatnu fotografiju, a da stvar bude još gora uz moju privatnu fotografiju, u okviru istog teksta objavili ste fotografije Nasera Keljmendija i Darka Šarića, koji se bilo formalno ili neformalno povezuju sa raznim kriminalnim organizacijama i slično.

Na taj način, objavljivanjem moje fotografije i mog imena u spornom tekstu, indirektno ste me doveli u vezu sa licima sa kojima nemam nikakve dodirne tačke i bez ikakvog osnova narušavate ugled i čast moje porodice i mene.

Pojašnjenja radi, moja veza sa kompanijom ’Hemstead Invest Limited’ je bila jednokratna administrativno-pravna usluga kakvu pružaju mnogobrojne agencije ili advokati u Crnoj Gori, sa jasnim i ograničenim ovlašćenjima da u njihovo ime i za njihov račun osnujem firmu ’ID Construction’ doo Podgorica. Nikakve dalje zastupničke ili bilo kakve druge veze sa pomenutom kompanijom ’Hemstead Invest Limited’ ili ’ID Construction’ doo Podgorica nemam, niti sam povezan sa bilo kakvim drugim pravnim poslovima i transakcijama navedenih firmi.

Što se tiče moje kumovske veze sa Edinom Kolarevićem, moram naglasiti da sa imenovanim nemam bilo kakav poslovni odnos već isključivo kumovski i prijateljski, i zaposlen sam u kompaniji koja nije na bilo koji način povezana ni sa njim ni sa bilo kojim pravnim ili fizičkim licem koje pominjete u Vašem tekstu, što ste svakako mogli vrlo lako provjeriti da ste htjeli.

Umjesto toga, odlučili ste da zarad nekog senzacionalizma pokušate da proizvedete ili bolje reći izmislite neku indirektnu vezu između mene i navodnih milionskih transakcija i kriminalnih radnji, a sa krajnjim ciljem da kroz takvo vještačko povezivanje stvari, ’preko mojih leđa’ dovedete u vezu sa svim tim i Edina Kolarevića”.

Milionski krediti koje je dodijelila Prva banka, brata premijera Mila Đukanovića, mogli bi ostati nenaplaćeni i završiti kao poklon firmama i osobama od kojih se neke povezuju sa organizovanim kriminalom.
To je zaključak višemjesečnog istraživanja koje je sproveo Centar za istraživačko novinarstvo Crne Gore (CIN-CG).
Nakon 2006. godine kada je porodica Đukanović postala pojedinačno najveći akcionar Prve banke, ona je pravnim i fizičkim licima dala na desetine miliona eura kredita što je već 2008. dovelo do ozbiljne krize u poslovanju banke, zbog čega je kasnije intervenisala država.
Pored direktne pomoći od 44 miliona, država je u vidu depozita u Prvu banku ubacivala novac poreskih obveznika. Veliki broj kredita, izdatih krajem prošle decenije, ni danas nije vraćen. Među milionskim dužnicima Prve banke našle su se firme i osobe povezane sa grupom osuđenog narkobosa Darka Šarića, ali i grupom njegovog kolege Nasera Keljmendija, uhapšenog na Kosovu u maju 2013. godine. Šarić i Keljmendi su označeni kao međunarodni narkodileri, koji su organizovali sa različitim grupama ilegalnu trgovinu narkoticima ogromnih razmjera. Od oktobra 2008. do kraja 2009. godine Šarić je preko svoje firme "Mat company" dobio od Prve banke 9.436.947 eura kredita. U avgustu 2010. Šarić od Prve dobija još 1,29 miliona, a martu 2011. godine 4,33 miliona eura kredita. Što je ukupno 15.066.459 eura. Pitanje je koliko je novca Šarić vratio Prvoj banci do danas. Na osnovu dostupnih izvještaja i relevantnih dokumenata nema evidencije da su kompanije povezane sa Šarićem otplatile kredite Prvoj banci.

LUNEZ ONE S.R.O:
U decembru 2012. godine Prva banka sa misterioznom češkom kompanijom "Lunez One s.r.o" potpisala je ugovor o ustupanju kreditnih potraživanja uz naknadu. Tim ugovorom precizira se da Česi otkupljuju dugove ukupne vrijednosti oko 15 miliona eura.

Česi su se ugovorom obavezali da će za te nenaplaćene kredite banci Đukanovića da plate gotovo duplo manje - 7.778.426 eura. Ovim ugovorom sa Prvom bankom, ovjerenim u Podgorici 12. decembra 2012, kod notarke Sonje Radović, "Lunez One s.r.o" se obavezao da preuzme 3.127.447 eura duga prema Prvoj banci Šarićeve kompanije "Tera Ing". Taj kredit je Šarić od Prve banke dobio 28. marta 2011. godine.
Istim ugovorom češka firma se obavezala da preuzme i kredit od 637.418,37 eura, koji je kod Prve 29. decembra 2011. uzela barska kompanija „Fadis - Bar“. Prema CRPS-u, vlasnik te kompanije je Fahrudin Zaganjor, a ova firma je pominjana u malverzacijama sa gradonačelnikom Bara Žarkom Pavićevićem. Ugovorom potpisanim kod notarke Radović, "Lunez One s.r.o" preuzela je i kredit firme "MVM Invest" biznismena Blaža Dedića od 1.156.772,56 eura. Dedić se povezivao sa pranjem novca zarađenog od kokaina grupe Darka Šarića. Češka kompanija tada je preuzela i dugovanja porodice Špadijer prema Prvoj banci. Kredite od blizu 400.000 eura, koje su od Prve banke 2008. uzeli Aleksa, Marijeta i Sonja Špadijer.
Marijeta Špadijer je 2012. godine po nalogu tadašnjeg i sadašnjeg guvernera Radoja Žugića izabrana za direktorku Muzeja novca Centralne banke Crne Gore (CBCG). Preuzet je i kredit od 372.500,73 koji je kod Prve banke podigla kompanija “Gold Elephant”. Prema CRPS-u vlasnik ove kompanije je Goran Đukanović, bivši reprezentativac Crne Gore u rukometu. Inače, on je bio i poslanik DPS-a u jednom od nekadašnjih saziva republičkog parlamenta. Pored navedenih kompanija ovim su ugovorom preuzeta potraživanja Prve banke prema još desetak firmi.

Ugovorom potpisanim kod notarke Radović, kolaterale koje je obezbijedila za ove kredite, Prva banka je prenijela na kompaniju „Lunez One s.r.o“. Tu se nalaze brojne nekretnine milionske vrijednosti. Prema posljednjem revizorskom izvještaju, u koje je CIN-CG imao uvid, Prva banka je do 31. decembra 2015. godine od "Lunez One s.r.o." naplatila samo oko 830.000 eura, iako je cjelokupan iznos do tada shodno ugovoru trebalo da bude naplaćen. Glavni izvršni direktor Prve banke, Darko Radunović za CIN-CG tvrdi međutim da ova banka naplatu potraživanja od „Lunez One s.r.o“ „vrši u skladu sa ugovorenim uslovima i rokovima plaćanja“.

HEMSTEAD INVEST LIMITED:
Dok su čelnici Prve banke 2012. otpisivali dugove Šarića, paralelno su otpisivali i dugove drugih firmi i osoba u Crnoj Gori, među kojima se našlo i ime kompanije "Nokić Company," Rožajca Fahrudina Nokića, koji se povezuje sa grupom Nasera Keljmendija. U maju prošle godine mediji su objavili da je Nokić na listi osoba iz Crne Gore koje treba da saslušaju kosovski organi u okviru finansijske istrage usmjerene protiv Keljmendija.

Nije poznato da li je on do danas saslušan. Prema dokumentima u posjedu CIN-CG, "Nokić Company" od Prve banke 2009. godine dobila je kredit od ukupno 3.029.244 eura.
Da bi Fahrudin Nokić dobio taj novac pored drugih sredstava obezbjeđenje, Prva banka je upisala i hipoteku nad nepokretnom imovinom nekada državne firme AD "Servistrans" Rožaje, privatizovane 2007. godine. Ugovor o otkupu ovog kredita Prva banka je potpisala 28. decembra 2012. godine sa kiparskom kompanijom "Hemstead Invest Limited". I ovaj ugovor je ovjeren kod notarke Radović. Ugovorom kiparske kompanije, pored dugovanja Nokićeve kompanije, otkupljena su potraživanja Prve banke prema još 19 crnogorskih firmi. Radi se o kreditima ukupne vrijednosti 17.414.239 eura, koji su izdati u periodu od 2006. do 2010. godine. Za otkup ovih potraživanja "Hemstead Invest Limited" se obavezala da će da plati Prvoj banci iznos od 13.470.056 eura. Ugovorom je precizirano da se to učini tako što će kiparska firma izdati sopstvenu mjenicu sa glavnicom od 13.470.056 eura najkasnije u roku od 10 radnih dana od dana izdavanja otpravka ugovora. "Datum dospjeća mjenice će biti 36 mjeseci nakon izdavanja. Sopstvena mjenica će biti isplativa u potpunosti na dan dospjeća", piše između ostalog u ugovoru. Ofšor kompanija sa Kipra, međutim, nije platila Prvoj pomenuti iznos.

ZURECON S.R.O:
To se vidi iz ugovora od 11. februara 2013. godine, koji je takođe ovjeren kod notarke Radović. Tim ugovorom kiparska firma prenosi potraživanja uz nadoknadu na kompaniju "Zurecon s.r.o," registrovanu u Pragu.
"Zurecon s.r.o." dakle od "Hemstead Invest Limited" otkupljuje za 13.470.056 eura, sva potraživanja koja je kiparska firma preuzela od Prve banke (identičan iznos koliko je kompanija sa Kipra trebalo da uplati Prvoj banci ranijim ugovorom). Češka kompanija stekla je tada pravo da upiše hipoteke na više od 100 stanova, oko 30 poslovnih prostora, preko 200.000 metara kvadratnih zemlje... u Crnoj Gori.
Nekoliko mjeseci kasnije 24. jula 2013. godine pravi se Aneks I ugovora o ustupanju kreditnih potraživanja uz naknadu između kiparske i češke kompanije. U tom se aneksu ugovora navodi da su predstavnici Prve banke prisustvovali njegovom zaključenju. Ono što je važno u aneksu se pojavljuje i "jemac" i to kompanija "Lunez One s.r.o", ista ona koja je otkupila od Prve banke kredit izdat kompaniji Darka Šarića. “Jemac” u aneksu garantuje da će "Zurecon s.r.o" platiti ugovoreni iznos kiparskoj firmi.
Dakle, aneksom se jasno dokazuje da su dvije misteriozne češke firme poslovno povezane. Darko Šarić, prema ranijim pisanjima medija, ima u češkom glavnom gradu još aktivnu kompaniju "Solimba Z.M. s.r.o".

U ugovoru o ustupanju kreditnih potraživanja uz naknadu Prve banke piše da je vlasnik kiparske kompanije "Hemstead Invest Limited" - "NAK Shareholders Limited".
Firma “Nak Shareholders Limited” jedini je i akcionar ofšor kompanije “Royale Online Limited” sa Britanskih Djevičanskih ostrva.
Sa druge strane “Royale Online Limited” jedan je od osnivača podgoričke kontroverzne firme "E-Gambling Montenegro" o čijim malverzacijama sa prodajom lažnih licenci za internet kockanje je pisao ranije CIN-CG. Izvršni direktor firme sa Britanskih Djevičanskih ostrva je Milovan Maksimović, brat od ujaka premijera Mila Đukanovića i većinskog vlasnika Prve banke Aca Đukanovića. Veza sa porodicom premijera tu ne prestaje. Naime, "Hemstead Invest Limited" osnovala je podgoričku firmu "ID Construction" u novembru 2012. godine. Kao lice koje je tada zastupalo osnivača sa Kipra pojavio se Filip Knežević, kum Edina Kolarevića, sina premijerove sestre Ane Đukanović. "ID Construction" bavi se različitim uslugama od tehničke podrške za potencijalne investitore, preko upravljanja projektima i izgradnjom do prodaje nekretnina. Radila je na "Atlas Capital Centru" (Capital Plaza), Regent hotelu u Porto Montenegru...

Glavni izvršni direktor Prve banke Radunović pojašnjava za CIN-CG da nema ništa sporno u ugovorima.
Ističe da su komapnije „Hemstead Invest Limited“, „Zurecon s.r.o“ i „Lunez One“, sa kojima je Prva banka potpisala više ugovora o ustupanju kreditnih potraživanja, zavisna pravna lica pod okriljem “Slavija Capital Group,“ koja je kako kaže renomirana finansijska institucija čija je djelatnost otkup potraživanja.
Radunović dodaje da je “Slavija Capital Group“, danas jedan od vodećih investicionih fondova na području Srednje Evrope i partner je vodećih banaka u Evropi i svijetu.
Radunović ističe i da je “Prva banka prodala portfolio nekvalitetnih kredita, uz saglasnost CBCG i to investitoru koji je specijalizovan za naplatu nelikvidnih kredita i koji je u stanju da poveća naplatu”, kako zbog sopstvenih tako i zbog interesa Prve banke.
Prodaja potraživanja se vrši preko „APS Holdinga“, kaže Radunović i tvrdi da je taj holding izbor najvećih investitora sa Zapada kod naplate problematičnih potraživanja.
„Prva banka je prodaju potraživanja izvršila imajući u vidu potrebe da dekonsoliduje svoj portfolio i postigne oslobađanje kapitala u skladu sa lokalnom i međunarodnom regulativom i da bi izbjegli gubitke prilikom zatvaranja transakcije i da zadrži benefite od naplate nekvalitetnih plasmana, koji su predmet prodaje uz limitiranje vrijednosti portfolija koji se prenosi sa banke na kupca“.
Radunović ističe da Prva banka posluje sa klijentima u skladu sa zakonom, te da “nije uključena u bilo koje transakcije za koje je neki klijent osuđen za organizovani kriminal, pranje novca i druga krivična djela“.

Prva banka godinama je kršila zakon i pozitivne bankarske norme na- očigled Centralne banke Crne Gore koja na to ćuti. Nezavisni revizori utvrdili su da Prva na dan 31. decembar 2015. godine kod klijenata "Lunez One" i "Zurecon s.r.o." nije ispoštovala izloženost od najviše 25 odsto sopstvenih sredstava.
To je, kako je navedeno, bilo u suprotnosti sa članom 58 Zakona o bankama. Iz CBCG su saopštili ranije da su izvršili neposrednu kontrolu Prve banke. Oni ranije za CIN-CG nijesu odgovorili da li Prva banka krši propise, pozivajući se na povjerljivost informacija.

CIN-CG objavljuje jedan od ugovora Prve banke o ustupanju kreditnih potraživanja uz naknadu:

Vitals Global Healthcare (VGH) nema nikakvog iskustva u upravljanju bolnicama i nije registrovana na Malti, a dvije godine nakon potpisivanja ugovora sa Vladom te države nije zaživio projekat upravanja tamošnjim bolnicama Gozo i St Luke.

Ovo tvrdi Daphne Caruana Galizia, poznata novinarka sa Malte na svom blogu “Running Commentary”. Ona je istakla i sumnje da je dogovor Vlade Malte sa Ram Tumulurijem, Kanađaninom indijskog porijekla izvršnim direktorom VGH, bio unaprijed dogovoren, mjesecima prije javnog tendera.

Caruana Galizia je navela da je izvještaj konsultantske kuće, urađen za potrebe firme kojoj se VGH obratio za parnerstvo, pokazao da postoji "opasnost od štete za reputaciju". U blogu se navodi da zbog sumnjivog posla postoji i opasnost da bi EU mogla da istražuje korupciju u Vladi na Malti, posebno zbog partnerstva sa VGH.

VGH je prople sedmice imala prezentaciju u Crnoj Gori, najavljujući da je zainteresovana da ulaže u naše javno zdravstvo i njime upravlja. Na prezentaciji ove firme u Podgorici bio je prisutan i ministar zdravlja Budimir Šegrt. Pored njega na govorio je i ministar Branimir Gvozdenović ministar.

VGH je podnijela inicijativu crnogorskom Ministarstvu zdravlja za dodjelu koncesija za transformaciju zdravstvenog sistema. Taj projekat bi tvrde vrijedio 375 miliona eura, a VGH bi narednih 30 godina upravljala bolnicama u Crnoj Gori.

Ram Tumuluri je tada rekao da bi za tri do četiri godine izgradili nove i transformisali zdravstvene ustanove sa partnerima u tri faze.

Prva, koja bi trebalo da počne naredne godine, obuhvata između ostalog novu medicinsku opremu i obuku kadra. Tokom druge faze, izgradili bi nove domove zdravlja u Budvi i Tivtu, novu regionalnu bolnicu u Kotoru i opštu bolnicu u Herceg Novom, kao i novi Klinički centar.

Treća faza bi obuhvatala izgradnju novih domova zdravlja, opšte bolnice za ortopediju i specijalnu hitnu pomoć za klijente ski rezorta na sjeveru.
Prema prezentaciji VGH, obaveza Vlade bi bila da obezbijedi zemljište, pruži pomoć u pribavljanju licenci, opredijeli dio budžeta za zdravstvenu zaštitu VGH-u radi upravljanja i zaključi ugovor o koncesiji.

U blogu poznate malteške novinarke ističe se da je Tumuluri,formalno glavni čovjek VGH, ustvari samo paravan za interesnu grupu koja je razotkrivena u aferi Panama papirima. U Panama papirima nalazi se Konrad Mizzi, ministar u Vladi ove zemlje (vidi boks).

U blogu se citira i izvještaj koji je za potrebe partnera VGH uradila jedna konsultantska kuća. Tu se navodi da VGH za dvije godine otkada je sklopila posao na Malti o upravljanju tamošnjim zdravstvenim institucijama, nije uspjela da obezbijedi finasije, već je navodno samo isisavala novac od partnera.

Informacija da bi VGH mogla upravljati bolnicama narednih 30 godina u Crnoj Gori dio stručne javnosti nije blagonaklono prihvatio, zbog činjenice da nijednim javnim zdravstvenim sistemom u Evropskoj Uniji ne upravlja privatna kompanija.

Žarko Borović, načelnik Odjeljenja za plastičnu hirurgiju Kliničkog centra Crne Gore (KCCG) rekao je za Centar za istraživačko novinarstvo Crne Gore (CIBN-CG) da nije upoznat sa detaljima prezentacije, ali mu je nejasno zbog čega bi privatna firma upravljala našim javnim zdravstvenim sistemom, koji nije profitabilan i funkcioniše po principu solidarnosti.

“Meni nije poznato da je neko u svijetu dodijelio koncesiju za upravljanje javnim zdravstvom”, rekao je Borović, koji tvrdi da je izlaganjem ove prezentacije možda neko pustio probne balone da vidi kako će javnost reagovati na “privatizaciju” državnih bolnica. “Neka je VGH i najbolja privatna kompanija, kakav je njen interes da ulažu u sistem koji nije profitabilan”, naglasio je.

S druge strane, direktor Fonda za zdravstveno osiguranje Adis Balota kazao je za CIN-CG, da nije urađena detaljna analiza, što ukazuje na netransparentnost.
“Koncesije se ne dodjeljuju u okviru javnog, primarnog zdravstvenog sistema, u okviru osnovnog paketa zdravstvenih usluga”, naglasio je.

Tvrdi i da dokumenta i strateški planovi govore o potpuno drugačijem konceptu razvoja i da ovakvi planovi odudaraju od zvanične politike. “Možemo da govorimo o privatno-javnom partnerstvu za pojedine usluge, zdravstvenom turizmu, estetskoj hirurgiji, ali osnovni paket usluga treba da garantuje država, a ne privatna korporacija”, naglasio je.

„Kakav je smisao postojanja Ministarstva zdravlja i Instituta za javno zdravlje, ukoliko će privatna korporacija upravljati bolnicama“, pita se Balota. Fond bi smatra on onda postao protočni bojler koji prima fakture i plaća. Balota je istakao da ključni problemi u sistemu nijesu kapaciteti, na kojima se bazira prezentacija VGH, već oprema, kadar i bolji položaj ljekara.

Novinarka Caruana Galizia je navela da je za projekat partnerstva sa VGH u ime Vlade Malte bio zadužen novoimenovani ministar zdravlja Konrad Mizzi, nakon što je njegov prethodnik Godfrey Farrugia po kratkom postupku uklonjen sa te funkcije.

Krajem septembra Tajms of Malta je objavio da će minstar Mizzi biti među prvim visokim zvaničnicima iz članica EU koji će biti pozvan na razgovor u Brisel zbog učešća u skandalu Panama papira. Mazzi će odgovarati pred članovima komiteta Evropskog parlamenta, jer se dovodi u vezu sa of šor kompanijam iz Paname, koje su sklapale lukrativne poslove sa malteškom vladom.
Iako lista svih evropskih političara otkrivenih u Panama Papirima, koji će morati da podnesu izvještaj u Brisel još nije gotova, sigurno je da će Mici biti pozvan, rekao je Werner Langen, njemački član Evropskog parlamenta, koji presjedava komisijom EP koja se bavi istragama vezanim za pranje novac i drugih netransparentnih poslova.

Ovaj tekst je napisan u sklopu projekta "Sistem zdravstvene zaštite i prava pacijenata u Crnoj Gori - Osvajanje povjerenja građana" koji je finansiran od strane EU, posredstvom Delegacije EU

Podgoričanka Maja Đurović, koja je ispred kompanije "CDC International Corporation" (CDCIC) sa Kajmanskih ostrva predala milionsku ponudu za kupovinu i zakup pet miliona kvadrata zemljišta na Buljarici, donedavno je bila službenica Ministarstva održivog razvoja i turizma.

Ova bivša saradnica ministra Branimira Brana Gvozdenovića je iz ministarstva otišla 2014. godine.

Te iste godine je CDCIC, zbog projekta na Buljarici, osnovala podgoričku kompaniju "Buljarica Bay".

Đurovićeva je, prema podacima Centralnog registra tada upisana kao izvršna direktorka firme "Buljarica Bay". Na toj poziciji je i danas.

Na Linkedin profilu Đurovićeve, piše da je u ministarstvu bila zadužena za implementaciju i monitoring investicionih tokova u turizmu, turističku valorizaciju zaštićenih objekata prirode i vrednovanje ekonomskih koristi i pružanje stručnih mišljenja za urbanističke planove u Strategiji razvoja crnogorskog turizma.

Bila je i članica komisije za klasifikaciju hotela i drugih turističkih objekata, ali i radne grupe koja je davala stručno mišljenje o građevinskim dozvolama za hotele.

Osoba sa njenim imenom i prezimenom vodila se kao menadžerka projekta "Konvencija žena Zapadnog Balkana - Ona je tu", u organizaciji Instituta za javnu politiku Vladimira Bebe Popovića.

Đurovićeva nije potvrdila ni demantovala da je bila angažovana na tom projektu, čija je programska direktorka bila Emina Kolarević, ćerka advokatice Ane Đukanović, sestre premijera Mila Đukanovića. Prema ranijim izvještajima medija, Đukanovićeva se pominjala kao zastupnica investitora za Buljaricu i navodno je bila na pregovorima oko prodaje imovine.

U javnosti je ranije predstavljano da je za investiranje u Buljaricu zainteresovana renomirana kompanija istog imena CDCIC iz Katara, međutim ponudu je poslala firma sa Kajmanskih ostrva.

Prema dokumentima tenderske komisije, CDCIC je registrovana kao of-šor firma na Kajmanskim ostrvima 2. septembra 2004. godine. Njen direktor i pravni zastupnik je Khalil Boutros Al Sholy. Podataka o vlasniku te kompanije nema.

Javni poziv za valorizaciju Buljarice objavljen je 12. maja, a izmjene poziva 14. maja. Ponuđeno je na prodaju 4,89 miliona kvadrata zemljišta po početnoj cijeni od 108 miliona eura ili prosječno 22 eura po kvadratu. Dio oglasa je i zakup 533 hiljade kvadrata zemljišta u zoni morskog dobra, kao i 585 hiljada kvadrata akvatorijuma.

Kompanija CDC International Corporation sa Kajmanskih ostrva ponudila je za kupovinu 4,8 miliona kvadrata zemljišta u Buljarici 108 miliona eura ili oko 22 eura po kvadratu, zakupninu od 2,06 eura po kvadratnom metru godišnje za dio obale u zoni morskog dobra i 1,77 eura po kvadratnom metru akvatorijuma godišnje.

Finansijska ponuda CDCIC, se u cent poklapa sa onim što je Vladina komisija tražila kao minimalnu cijenu u okviru kvalifikacionih uslova.

Pravni zastupnik Tenderske komisije advokat Nikola Martinović preporučio je komisiji da zatraži dodatnu dokumentaciju ili da odbaci ponudu.

On je u izvještaju o pregledu dokumentacije ponude konstatovao da je ponuđač dao ponudu po uslovima koje je sam postavio i zahtjevima koji nijesu bili dio tenderske procedure, oba ugovora su značajno izmijenjena i nijesu data u elektronskom obliku, te da garancija ponude ne odgovara garanciji iz tenderske procedure.

Martinović je konstatovao da je ponuđač samoinicijativno dostavio dokument koji nije bio dio tenderske dokumentacije, a kojim je predviđeno izdavanje državne garancije za obezbjeđenje svake štete ili gubitka koji ponuđač može pretrpjeti ako Vlada prekrši ugovor.

"Predviđeno je da u slučaju da planovi koje Vlada treba da podnese ponuđaču na odobrenje ne budu odobreni od strane ponuđača ili treće strane, Vlada ima obavezu da isplati iznos od 10 miliona eura, kao i 50 hiljada za svaki dan kašnjenja u izdavanju građevinske dozvole", navodi Martinović.

Advokat je konstatovao da je bankarska garancija iz USB banke drugačija od one tražene tenderom, te da nije vidio da je njen nacrt potpisan i pečatiran.

Ministar finansija Raško Konjević kazao je da Savjet za privatizaciju želi da na elektronskoj sjednici iza zatvorenih vrata usvoji ovu sumnjivu ponudu, a da članovi Savjeta ne mogu postavljati pitanja članovima tenderske komisije.

Prema podacima Centralnog registra privrednih subjekata (CRPS) firma "Buljarica Bay" registrovana je 16. septembra 2014. godine na adresi Bulevar Svetog Petra Cetinjskog 149 u Podgorici.

Na toj istoj adresi nalazi se i advokatska kancelarija premijerove sestre Ane Đukanović. Ta adresa promijenjena je 18. jula ove godine.

Kao nova adresa kompanije "Buljarica Bay" upisan je Bulevar Džordža Vašingtona br. 3/22. Interesantno je da se do danas osnivački kapital te podgoričke firme nije promijenio i on iznosi jedan euro.

Slažemo se sa advokaticom Vesnom Novaković - ne treba više da se sporimo preko medija oko činjenica u našem tekstu „Martinoj majci preko reda plaćeno parama EU“. U tekstu smo opisale kako su novci od evropskog projekta „Jačanje turističke infrastrukture“ kojim je upravljala Marta Šćepanović, završili na računu njene majke, advokatice Vesne Novaković i njenih klijenatkinja, koje su se naplatile po osnovu pravosnažne presude.

Saglasni smo sa gospođom Novaković da nadležni treba da utvrde kako je cijeli ovaj proces tekao. Bilo bi u interesu javnosti da se ispita:

Majka Marte Šćepanović pokušava da pojasni da se sasvim slučajno, po redu, naplatila od novca kojim je upravljla njena ćerka i to nekolika mjeseca nakon što je presuda postala izvršna. Drugi nijesu bili te sreće, godinama su čekali izvršenja sa blokiranog opštinskog računa.

Advokatica Novaković može da tvrdi da je sve čisto i da smo mi u zabludi, ali neka o tome ipak presude nadležni. Mi smo tu da predočimo sve transakcije, sve cifre, sva dokumenta do kojih smo došli tokom ovog istraživanja. I na kraju, naše se istraživanje neće završiti sa ovim pričama. Nastavci iz Kolašina i drugih gradova slijede, podkrijepljeni dokumentima i činjenicama. Biće posla za nas, a ako u ovoj zemlji zavlada pravo i za - pravosuđe.

Advokatica Vesna Novaković, majka poslanice DPS-a Marte Šćepanović, odgovorila je juče da nema dokaza da su izvršni povjerioci sudsko potraživanje naplatili preko reda.

"Činjenice" iz teksta nijesu potkrijepljene dokumentima kako se tvrdi. Nema dokaza da su izvršni povjerioci D. B. i N. J. sudsko potraživanje naplatile 'mimo reda'. Nema dilema i otvaranja brojnih pitanja, postoje samo pravila CBCG koja sprovodi pravnosnažna sudska rješenja o izvršenju i koja ih je sprovodila 2011. Sudsko rješenje o izvršenju DOO 'Keker' nalagalo je prinudno izvršenje samo na redovnim računima Opštine, a sudsko rješenje firme 'Fidija' i izvršnih povjerilaca D. B. i N. J. (I.br. 62/11) nalagalo je prinudno izvršenje na redovnim i deviznim računima Opštine. Zato, kada je legao evropski novac na devizni račun Opštine Kolašin, isti nije mogao biti prinudno skinut sa deviznog računa Opštine i prenesen DOO 'Keker' već pravnim i fizičkim licima kojima je odobreno izvršenje na deviznom računu. Stoga je jasno zašto CBCG nije izvršenje DOO 'Keker' sprovodila na deviznom računu Opštine Kolašin. Ne slažu se činjenice i izvode zaključci o sumnjivim transakcijama evropskog novca bez dokaza od CBCG, o navodnoj naplati 'mimo reda'. Konačno, na osnovu člana 57 tačka 13 Zakona o lokalnoj samoupravi, nadležnost je izvršnog organa predsjednika opštine, da obezbjeđuje izvršenje budžeta (raspolaganje novčanim sredstvima) opštine, što ukazuje da je navod u tekstu da to radi neko drugi, netačan. Niko nije protiv toga da se radi posao u javnom interesu ali sa valjanim dokazima, a ne 'poređivanjem činjenica' bez dokaza od nadležnog organa, u ovom slučaju CBCG, o obavljenoj transakciji. Da li sam pobila činjenice iz teksta ili ne, nećemo se sporiti oko toga, o tome će odlučiti oni čiji je posao da provode predložene dokaze, da ih cijene i izvode pravne zaključke”.